Albert Kim jest wszechstronnym ekspertem ds. ułatwień dostępu, który prowadzi rozmowę o zdrowiu psychicznym i dostępności cyfrowej.
Ten post wyróżnia eksperta społeczności w ramach programu Learn Accessibility!
Alexandra White: Jak się przedstawisz? Macie wiele pracy w ułatwieniach dostępu.
Albert Kim: Jestem ekspertem w dziedzinie ułatwień dostępu cyfrowych, konsultantem ds. projektowania UX oraz mówcą i coachem, który zwiększa świadomość na temat zdrowia psychicznego w społeczności technicznej.
Założyłam Accessibility NextGen, społeczność osób zainteresowanych ułatwieniami dostępu. Jestem liderem w NextGen o niepełnosprawność. Obecnie jestem ekspertem W3C zaproszonym do udziału w grupie zadaniowej ds. zaburzeń poznawczych i uczących się oraz podgrupę zajmującą się zdrowiem psychicznym. Ostatnio pracuję nad włączeniem do procesu opracowania produktu osób z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, ADHD, dysleksją i zespołem stresu pourazowego.
Jestem liderem społeczności poświęconej decyzyjności między innymi, jestem blogerem, smakoszem, fotografem i uwielbiam podróże. Dużo podróżuję. Jestem pierwszym pokoleniem rodziny, które mieszka za granicą, pierwszym pokoleniem, które otrzymało formalne wykształcenie. Wychowała mnie samotna matka z uboższych gospodarstw. Jestem weteranem wojskowym.
Dla mnie to osoba, która rozumie wiele różnych zmagań i historii życiowych.
Alexandra: Czy zawsze myślałaś, że będziesz mieć karierę lub pracę związaną z ułatwieniami dostępu?
Albert: Zawsze chciałem, aby mój zawód nie był tylko zawodem, ale też miała wpływ na społeczeństwo. Kilka razy zmieniałam zawód. Na studiach próbowałam kierować różne kierunki. Zakładam startupy, byłem kierownikiem ds. rozwoju biznesu, pracowałem w telekomunikacji w wojsku. Jestem tłumaczem. Pracowałam na wiele różnych stanowisk.
Trzeba wspomnieć o wszystkich tych doświadczeniach, ponieważ wszystkie kropki zaczęły się łączyć na swój sposób. Skorzystałem z ułatwień dostępu do internetu po osobistym doświadczeniu jako osoba z niepełnosprawnością, ale także z zamiłowania do produktów cyfrowych. Naprawdę uwielbiam dobry produkt. Produkty przydatne i funkcjonalne.
Często używamy określenia „technologia wspomagająca”, ale wszystkie technologie również ją wspierają. Pasjonują mnie usługi cyfrowe, które ułatwiają mi życie. Chcę nawiązać kontakt z konsumentami z producentami produktów cyfrowych, a ułatwienia dostępu cyfrowe są w tym przypadku kluczowe.
Alexandra:
Albert: często, gdy deweloperzy opracowują produkty cyfrowe, nie w pełni wykorzystują możliwości swoich usług. Nie wiedzą też, jak bardzo przydatny jest ich produkt dla użytkowników, zwłaszcza osób z niepełnosprawnościami. Oznacza to, że nie biorą pod uwagę tych przypadków użycia w procesie projektowania. Dlatego często nie wykorzystują okazji do znalezienia użytkowników z niepełnosprawnościami, którzy mogliby zostać lojalnymi klientami.
Projektanci i deweloperzy mogą później dowiedzieć się, że ich aplikacje są przydatne dla niepełnosprawnych użytkowników.
Powiązanie właścicieli i deweloperów usługi z użytkownikami niepełnosprawnymi na wczesnym etapie rozwoju usługi może pomóc w pełni wykorzystać potencjał usługi. Stanowią one uzupełnienie produktów i usług, które celowo traktowano z myślą o ułatwieniach dostępu.
Uwielbiam dzielić się dobrym jedzeniem z bliskimi. Gdy mogę się tym dzielić, cieszę się podwójnie. Chciałabym dzielić się naprawdę dobrymi produktami ze znajomymi, ale nie zawsze, gdy są niedostępne. Sam post na blogu, bez czytnika ekranu czy innej interwencji, jest niedostępny dla mojego niewidomego przyjaciela. Jeśli twórcy produktów cyfrowych usłyszą te historie od użytkowników, warto mieć nadzieję, że dokonają łatwo dostępnych wyborów projektowych, które pozwolą użytkownikom w pełni wykorzystać ich produkty.
Z myślą o niewidocznych niepełnosprawnościach
Alexandra: Dziękuję, że wspominasz o swoim niewidomym przyjacielu, bo często pierwszą rzeczą, która przychodzi do głowy, gdy programiści i projektanci myślą o niepełnosprawności, są te „oczywiste”: widoczne, a często trwałe niepełnosprawności. Jednak znaczna część osób z niepełnosprawnością ma wpływ na ułatwienia dostępu, na przykład osoby z tymczasową i niewidoczną niepełnosprawnością (np. psychologiczną).
Należysz do grupy W3C należącej do grupy zadaniowej z zaburzeniami poznawczymi i uczącymi się oraz podgrupy ds. zdrowia psychicznego. Co to jest COGA?
Albert: grupa zadaniowa COGA jest wspólnym zobowiązaniem grupy roboczej Accessible Platform Architecture (APA) i grupy roboczej WCAG (Web Content Accessibility Guidelines). COGA pomaga tym grupom w tworzeniu dokumentów z wytycznymi oraz aktualizacji dotychczasowych wskazówek W3C dotyczących ułatwień dostępu. Opracowaliśmy też na przykład proponowane kryteria sukcesu w WCAG 2.1.
Utworzyliśmy repozytorium badań opinii użytkowników, które służy jako dodatkowe wskazówki. Opublikowaliśmy także artykuły.
Firmy i deweloperzy często traktują wytyczne WCAG jako standard ułatwień dostępu w internecie. Pomocne są jednak dokumenty w formie dokumentów urzędowych. COGA napisał niektóre z tych prac na różne przypadki użycia, pomagając opisać zaburzenia poznawcze oraz sytuacje, w których osoby z nietypowym profilem skutecznie i nieskutecznie korzystają z technologii. Pomagamy takim grupom pracującym zapoznać się z zaburzeniami funkcji poznawczych i zaburzeniami w uczeniu się.
Alexandra: Czy znasz kanał COGA od samego początku?
Albert: Dołączyłem kilka lat po utworzeniu grupy, ale gdy już do niej dołączyłem, zdecydowanie zajmowałem się zdrowiem psychicznym. COGA koncentrowała się głównie na zaburzeniach poznawczych i edukacyjnych, ale chciałam rozpocząć rozmowę o zdrowiu psychicznym.
Znam kogoś z tej społeczności, który skontaktował się z nami na Twitterze. Udało mi się nawiązać te relacje i bardzo chciałabym wprowadzać niewidoczne niepełnosprawność do miejsc w internecie.
Udział w COGA i innych inicjatywach W3C
Alexandra: Czy każdy może należeć do takiej grupy i czy uczestnicy regularnie?
Albert: grupa otwarta. Każdy może dołączyć jako uczestnik grupy roboczej APA lub grupy roboczej WCAG. Jeśli Twoja firma sponsoruje wydarzenie W3C, możesz dołączyć do niego lub jako niezależny ekspert. Jestem niezależnym zaproszonym ekspertem.
Alexandra: Przez większość swojej kariery nie wiedziałam o tym. Nie wiedziałem, jak duży wpływ może człowiek na kształtowanie internetu, a nawet na stworzenie standardów.
Albert: To naprawdę duże zaangażowanie i duża odpowiedzialność. W niektórych przypadkach może to być niemożliwe.
Najłatwiejszym sposobem na udział w programie jest dołączenie do grupy społeczności dotyczącej ułatwień dostępu COGA. Grupy społeczności są bardziej elastyczne i nie ponoszą zbyt dużej odpowiedzialności ani zobowiązań. Ta grupa przekazuje potrzeby użytkowników i opinie do grupy zadaniowej COGA.
Alexandra: w tej części wyznaję swoje stanowisko w tej podgrupie. Cieram na lęk i depresję i przez większość życia. Czasami niektóre strony i aplikacje przytłaczają mnie, nawet te, które pomagają zwiększyć produktywność, ponieważ niektóre zadania mają długie punkty na liście kontrolnej, zanim przejdziesz do następnego. Narzędzia, które są mi potrzebne w najlepszy dzień, mogą być przytłaczające następnego dnia.
W wywiadzie dotyczącym reguł ułatwień dostępu mówisz o tym, jak niekończące się przewijanie może wywołać traumę, a także jak wpływa to na Ciebie jako osobę z zaburzeniami OCD i zespołem stresu pourazowego. Czy istnieją jakieś wskazówki lub witryny, które skutecznie umożliwiają użytkownikom rezygnację z takich reklam?
Albert: dostępny jest dokument na ten temat, który zawiera dodatkowe wskazówki. Jeśli chodzi o strony i zasoby stanowiące dobry przykład... to może być trudno znaleźć. Dbanie o zdrowie psychiczne w programowaniu stron internetowych to wciąż nowość. Mam jednak wiele porad i konkretnych sprawdzonych metod, które mogę polecić zarówno osobom z niepełnosprawnościami, jak i specjalistom z zakresu ułatwień dostępu.
Po pierwsze, zastosuj się do wytycznych WCAG, chociaż większość z nich została napisana przed utworzeniem podgrupy ds. zdrowia psychicznego, więc większość z tych wskazówek jest pomocna dla osób z niepełnosprawnością fizyczną. Jest pomocna dla użytkowników z niewidocznymi niepełnosprawnościami i niepełnosprawnością psychiczną. Potem musi to być początek. Gdyby strony przestrzegały tych wytycznych i działały naprawdę dobrze, nawet jeśli w ogóle nie byłyby zainteresowane zdrowiem psychicznym, wiele takich problemów by się nie spotkało.
Jedną z najważniejszych opcji projektowania, która może okazać się przydatna, jest czytelna, semantyczna struktura. Przejrzyste nagłówki mogą być bardzo przydatne dla osób z OCD, ADHD lub dysleksją. Nawet dla mnie i mojego niepokoju. Wszystkie te choroby mają pewne cechy wspólne, są ze sobą powiązane.
Nie wpływa to negatywnie na wrażenia użytkowników
Alexandra: Dobrze, a na odwrót? Co tworzą ludzie w przeciwieństwie do rekomendacji WCAG, które powodują problemy dla osób z problemami ze zdrowiem psychicznym?
Albert: Wiele rzeczy:
- Złożone elementy nawigacyjne i układy stron, które sprawiają, że trudno jest się poruszać i korzystać z nich.
- To formularze wieloetapowe, które mają dużo nałożonych wymagań, i nie służą do informowania użytkowników, dlaczego coś jest ważne lub potrzebne.
- Długie fragmenty złożonego tekstu z mnóstwem trudnych do zrozumienia żargonu lub metafor i wymagać dodatkowego kontekstu.
- Migoczące treści lub obrazy tła, które się poruszają lub migają. Powiadomienia, których nie można łatwo wyłączyć.
- przekroczenia limitu czasu w przypadku złożonych działań, zwłaszcza bez opcji zapisywania, np. gdy wypełniasz formularz, a po 30 sekundach pojawia się ostrzeżenie lub przekroczenie limitu czasu.
- Wyszukiwanie w witrynach, które nie działają dobrze. Oznacza to, że brakuje filtrów, co daje nieskończony zestaw wyników.
- Nieoczekiwane zachowanie, np. kliknięcie przycisku, a strona wraca na górę, więc trzeba sprawdzić, gdzie się znajdujesz, i przewinąć z powrotem w dół.
- Ukryte działania, np. odrzucenie plików cookie w wyskakującym okienku z plikami cookie wymaga wykonania wielu czynności na bardzo małym druku. Lub celowe tworzenie subskrypcji, które są naprawdę trudne do anulowania.
Są to problemy z ułatwieniami dostępu, nie tylko.
Alexandra: dobry projekt produktu jest łatwy w użyciu.
Albert: Jest wiele przykładów. Jeśli dodasz coś dobrego, użytkownicy będą do Ciebie wracać. To tylko niektóre przykłady.
Dołącz ostrzeżenia dotyczące treści
Alexandra: Ostrzeżeń o treściach określa się jako „ostrzeżenia o treściach”, które często są upolizowane (przynajmniej w Stanach Zjednoczonych).
Te ostrzeżenia mogą być związane z wyborem projektu – miganie obrazów może powodować napady. Są one mniej kontrowersyjne i są dość powszechne. Jednak dla wielu osób ostrzeżenia o treściach dotyczące pewnych tematów również mają kluczowe znaczenie.
Albert: jeśli Twoje treści dotyczą kontrowersyjnych treści, np. przemocy lub napaści na tle seksualnym, ostrzeżenie może być bardzo pomocne dla użytkowników cierpiących na zagrożenia PTSD, depresję i lęk, zwłaszcza że mogą one wynikać z osobistego przeżycia traumatycznego wydarzenia. Pozwól na personalizację i personalizację, tak aby użytkownicy mogli wybrać, jakie informacje chcą przeczytać, zobaczyć lub usłyszeć.
Podstawowym przeznaczeniem internetu jest przekazywanie informacji. Zamiast im narzucać nasze informacje, powinniśmy je przekazywać. Powinniśmy pomyśleć o tym, jak inni postrzegają to, co mamy do przekazania. Mogę napisać coś w jeden sposób, ale ktoś inny może to zinterpretować w inny sposób. Przejrzysta struktura pomaga uniknąć pewnych nieporozumień.
Podsumowania i tabele treści również są bardzo pomocne, ponieważ pomagają użytkownikowi przygotować się do tego, czego się nauczy.
Alexandra: Osobiście dziękuję za to, że te treści wywołują ostrzeżenia, więc mogę zdecydować, czy jestem w miejscu, w którym lubię czytać lub oglądać treści, które mogą wywołać reakcję emocjonalną. Czy masz radę dla osób, które obawiają się, że w treści mogą pojawiać się ostrzeżenia o aktywowaniu reguł?
Albert: Musimy traktować to jak problem związany ze zdrowiem publicznym, a nie polityczną. Ostrzeżenia dotyczące aktywatorów w ogóle nie dotyczą cenzury. Warto dać użytkownikom swobodę wyboru. Jeśli nie oferujemy takiej możliwości, nie dajemy użytkownikom możliwości ochrony przed czymś, co może zaszkodzić ich zdrowiu psychicznemu.
Nie możemy narzucać użytkownikom informacji ani wymuszać ich narzucania. Najczęstszą reakcją u osób z zespołem stresu pourazowego, które napotykają treści wywołujące, jest opuszczenie i nigdy nie wrócić. Stracisz tych ludzi. To problem zdrowotny.
Albert: jest pewne podobieństwo między ostrzeżeniem o regule a kontrolą rodzicielską. Nie mamy żadnych obaw politycznych o to, by rodzice mogli decydować, jakie treści będą odpowiednie dla ich dzieci. Rozumie to bardzo konwencjonalnie. Tu dokładnie tak samo. Ludzie zasługują na kontrolę nad sobą.
Alexandra: Wydaje mi się to uzasadnione.
Jeszcze jedno: poinformuj o tym w jasny sposób
Alexandra: O co chciałabyś poprosić programistów, aby zmienili coś w sposobie projektowania i tworzenia stron internetowych?
Albert: pamiętaj, że głównym celem witryny jest jasne przedstawianie użytkownikowi informacji. W tym celu musisz zastanowić się, jakie informacje chcesz udostępniać użytkownikom, a przede wszystkim jak je uchwycić, aby treść i Twoje zamiary były zrozumiałe.
Aby odnieść sukces, utwórz każdą stronę za pomocą semantycznego kodu HTML oraz zastosuj przejrzystą strukturę i układ treści. Czytelna struktura i układy ułatwiają komunikację z użytkownikami, są bardziej skalowalne, użyteczne i łatwe w obsłudze. Zadbaj o spójność etykiet i poprawne instrukcje. Dzięki temu użytkownicy mogą łatwiej znajdować potrzebne informacje i lepiej zrozumieć relacje między różnymi częściami treści.
Omawiamy w niej 3 kryteria sukcesu WCAG:
Pominięcie tych kryteriów to jedne z najczęstszych problemów z ułatwieniami dostępu w witrynach. Dotyczy to osób, które korzystają z technologii wspomagających (np. czytników ekranu), ale także osób o neurodywersyfikacji, które mogą mieć problemy poznawcze lub problemy ze zdrowiem psychicznym.
Śledź na bieżąco pracę Alberta na Twitterze jako @djkalbert. Sprawdź NextGen o ułatwieniach dostępu.